Ppor. Ludwik Kubicki

(1911- 1941).

Urodził się 30 V 1911 w Wieliczce w rodzinie górniczej, syn Antoniego i Ludwiki z Mazanków.

Ukończył  Gimnazjum im. J. Matejki.

1930 - zdał egzamin dojrzałości

W latach 1931-33 odbył służbę wojskową w Szkole Oficerskiej w Zambrowie, uzyskując stopień podporucznika. Po powrocie do cywila podjął 3-letnią naukę w Wyższym Studium Handlowym w Krakowie.

Jako oficer rezerwy został zmobilizowany i walczył w Kampanii wrześniowej 1939 r. Pod Tomaszowem Lubelskim dostał się do niewoli niemieckiej. Podczas transportu jeńców zbiegł w Bieżanowie i w przebraniu kolejarza przedostał się do Wieliczki.

Należy razem z Stanisławem Guzikowski „Żegota", Franciszkiem Lembasem „Zgrzebniok",  i Antonim Batko „Sęp" do założycieli zbrojnego podziemia w Wieliczce.

W wyniku donosu nastąpiła fala aresztowań osób zaangażowanych działalności podziemnej. W dniu 25 stycznia 1941 r. gestapo aresztowało L. Kubickiego w Krakowie i uwięziło na Montelupich.

Został osadzony wraz z bratem Józefem  w KL Auschwitz, obaj zostali  straceni 15 maja 1941 r.

Nazwiska Ludwika i Józefa Kubickich umieszczono w 1962 r. na tablicy pamiątkowej: „Polegli za Polskę, wolność i lud wychowankowie Gimnazjum i Liceum im. J. Matejki", w budynku szkoły przy ul. Marszałka Józefa Piłsudskiego