Start » Klub Historyczny » Odeszli na wieczną wartę » Stanisław Tatara „FLORIAN”
  • Start
  • Galerie
  • Księga Gości
  • Koźmice Wielkie
  • KEDYW Kraków
  • Muzeum AK
  • KH ZG ŚZŻ AK
  • Archiwum aktualności
  • Klub Historyczny
  • Koło Wieliczka SZŻ-AK
  • Materiały historyczne
  • Zamordowani w 1940 roku Charków-Katyń-Twer

  • Zginęli w czasie okupacji
  • Odeszli na wieczną wartę
  • Wspomnienia
  • Kontakt
  • Wiadomości ZG ŚZŻAK
Stanisław Tatara „FLORIAN”

bosman mat Stanisław Tatara „FLORIAN"

(1914-2004)

 

Urodził się 15 IV 1914 w Koźmicach Małych
Syn Klemensa i Wiktorii z Pirowskich
 
ukończył Szkołę Podstawową w Koźmicach Wielkich i Szkołę Zawodową w Świątnikach Górnych.
 1933 -  rozpoczyna  służbę wojskową w Marynarce Wojennej w Gdyni.
do 1939 roku jako podoficer zawodowy, w stopniu bosmana mata, służy na ORP „Rybitwa".
W czasie Kampanii wrześniowej walczy na morzu, a po zatopieniu „Rybitwy" broni polskiego wybrzeża dowodząc plutonem przeciwdesantowym w rejonie Jastarni na Helu. W dniu 1 października 1939 r. wraz z całym oddziałem dostał się do niewoli. Najpierw został przewieziony okrętem niemieckim do Pucka, a potem transportem kolejowym do obozu jenieckiego II C w Woldenbergu.
 
Po powrocie do Krakowa nawiązał kontakt ZWZ  a potem AK:
- objął dowództwo grupy dywersyjnej w batalionie „Wilga"-„Mrówka" -  zastępca dowódcy oraz kwatermistrz oddziału partyzanckiego AK „Potok". Uczestniczy w akcjach dywersyjnych i walkach z Niemcami w rejonie Dziekanowic, Trzemeśni, Zasania, Glichowa, Wiśniowej.
-w lipcu 1944 r. kierował brawurową akcją uwolnienia z aresztu w wielickim magistracie dwóch kobiet z 8 miesięcznym dzieckiem, które miały być wywiezione do więzienia w Krakowie.
-we wrześniu 1944 bierze udział w walkach partyzanckich Oddziału „Potok"  w rejonie Wiśniowej (Lubomir-Łysina-Kaminennik).
Po częściowym zdemobilizowaniu OP „Potak" w październiku 1944 zostaje dowódcą Oddziału Dywersyjnego.
 
Po zakończeniu wojny jest długo inwigilowany, często zmuszany do zmiany miejsca pracy. Przez pewien czas pracował w Spółdzielni Mieszkaniowej w Wieliczce.
Za zasługi wojenne odznaczono go m.in. Krzyżem Walecznych, Krzyżem Partyzanckim, Krzyżem Armii Krajowej, Medalem Zwycięstwa i Wolności.
Decyzją prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej awansowany został do stopnia podporucznika rezerwy Marynarki Wojennej (1996).
 
Zmarł 22 II 2004.
 
Spoczywa w grobie rodzinnym na cmentarzu w Wieliczce (kw. IX).
 
Opracował: Piotr Kaczor
Literatura:
Wojciech Gawroński - Słownik biograficzny Wieliczan- Muzeum Żup Krakowskich - Wieliczka 2008
Antoni Batko "Sęp" - Wspomnienia okupacyjne , OPOLE 1981. 
Kazimierz Dunikowski  „Szaruga" -„Moja mała wojna"  Kraków 2004
Bosman mat Stanisław Tatara - wspomnienia z września 1939 roku

2008 / 2017 © .:: AK GROT::. Wszystkie prawa zastrzeżone