Jan ZióÅ‚kowski ps. „PIEG" urodziÅ‚ siÄ™ 25 marca 1924 r. w Woli Wieruszyckiej w powiecie bocheÅ„skim. Syn Piotra i Stefanii z domu Galas.
Od 1 marca 1938 r. sÅ‚użyÅ‚ jako szeregowy w 3 puÅ‚ku piechoty legionów w JarosÅ‚awiu - byÅ‚ elewem orkiestry wojskowej. Do wojska trafiÅ‚ za stryjem ksiÄ™dzem majorem Janem Leonem ZióÅ‚kowskim, Stryj Leon wziÄ…Å‚ pod opiekÄ™ siostrzeÅ„ca z powodu mÅ‚odego wieku. Ks. kapelan mjr Leon ZióÅ‚kowski zostaÅ‚ zamordowany w Katyniu.
Ponieważ Å›p. Jan ZióÅ‚kowski byÅ‚ mÅ‚odocianym żoÅ‚nierzem nie braÅ‚ bezpoÅ›redniego udziaÅ‚u w walkach we wrzeÅ›niu 1939 r. PeÅ‚niÅ‚ sÅ‚użbÄ™ w punkcie mobilizacyjnym w mieÅ›cie, nastÄ™pnie w punktach sanitarnych w garnizonie jako sanitariusz.
Gdy walki frontowe objęły rejon JarosÅ‚awia, zostaÅ‚ przydzielony do dowództwa garnizonu i peÅ‚niÅ‚ funkcjÄ™ Å‚Ä…cznika na linii JarosÅ‚aw- Tarnopol.
17 wrzeÅ›nia 1939 r. miÄ™dzy Tarnopolem a Buczaczem dostaÅ‚ siÄ™ wraz z innymi do niewoli sowieckiej i zostaÅ‚ internowany w Husiatynie nad Zbruczem. Po trzech tygodniach pobytu w obozie ucieka pod koniec listopada 1939 r. i przedostaje siÄ™ przez ówczesnÄ… granicÄ™ na Sanie, wraca do domu.
W kwietniu 1942 r. wstÄ™puje do ZWZ w Placówce o kryptonimie „Karp" w Å?apanowie, pod komendÄ… Antoniego Zdebskiego ps. „CYT".
Po przemianowaniu ZWZ na Armię Krajową pozostaje w jej szeregach. Pełni obowiązki łącznika. Prowadzi kolportaż, bierze udział w szkoleniach, patrolach, ubezpieczeniach, oraz w poszukiwaniu i magazynowaniu broni i amunicji - zajmuje się rusznikarstwem.
W maju 1944 roku wstÄ™puje do oddziaÅ‚u partyzanckiego AK „Huragan" (pod dowództwem Wieliczanina Zbigniewa Kwapienia ps. „KUBA") dziaÅ‚ajÄ…cego na terenie byÅ‚ego powiatu krakowskiego, bocheÅ„skiego i myÅ›lenickiego. Jan ZióÅ‚kowski uczestniczy w rekwirowaniu kontyngentów przeznaczonych dla Niemców oraz w patrolach zabezpieczajÄ…cych ludność przed kradzieżą i rabunkiem.
W lipcu 1944 r. udaje siÄ™ wraz z oddziaÅ‚em na koncentracjÄ™ do Glewca i od 1 sierpnia jest żoÅ‚nierzem Batalionu szturmowego 299, przemianowanego nastÄ™pnie na Samodzielny Batalion Partyzancki „SKAÅ?A" (pod dowództwem Jana Panczakiewicza ps. „SKAÅ?A"). Batalion „SKAÅ?A" zostaÅ‚ utworzony z OddziaÅ‚ów partyzanckich Huragan, BÅ‚yskawica, Grom i Skok. Batalion przyjÄ…Å‚ kryptonim od pseudonimu dowódcy.
Åšp. Jan ZióÅ‚kowski byÅ‚ partyzantem, żoÅ‚nierzem tego batalionu do jego rozwiÄ…zania w dn. 17 stycznia 1945 r.
Do ważniejszych akcji w jakich braÅ‚ udziaÅ‚ jako żoÅ‚nierz oddziaÅ‚u Kedywu o kryptonimie „HURAGAN" i później Batalionu „SKAÅ?A" należą;
- 26 lipca 1944 r. odbicie „PRAWDZICA" żoÅ‚nierza oddziaÅ‚u partyzanckiego „PRÄ„D" z posterunku policji w Dobczycach, likwidacja UrzÄ™du gminnego i mleczarni w Raciechowicach.
-28 lipca 1944 r. zabór czterech ogierów ze stajni zarodowej w Tarnawie i zabezpieczenie ich przed wywozem do Niemiec.
-21 sierpnia udział w walce z Niemcami i Ukraińcami pod Zarszynem.
-26 sierpnia walka z Niemcami pod Moczydłem,
-28 sierpnia walka z Niemcami i WÅ‚asowcami pod KrzeszówkÄ….
-30 sierpnia walka z Niemcami w lasach Moczydło i pod Sadkami,
-4 września 1944 r. walka z oddziałem Luftwaffe pod Krzelowem w byłym powiecie olkuskim.
-11 września najcięższa walka z 4.5 tysięcznym zgrupowaniem niemieckim w lasach Złotego Potoku koło Częstochowy ( batalionowi udaje się przebić pozostawiając 12 poległych) .
- w listopadzie 1944 r. braÅ‚ udziaÅ‚ w odbiciu oÅ›miu koni ze stajni niemieckiego oddziaÅ‚u i rozbrojeniu Niemców pod DziaÅ‚oszycami.
-2 grudnia 44 r. został postrzelony w lewe kolano i podudzie w potyczce z Niemcami w okolicy Podgaja Wrocimowskiego i skierowany do leczenia w dworze Niezwojowicach.
Należy wspomnieć, iż Samodzielny Batalion Partyzancki „SKA Å?A" a w jego szeregach
Å›p. Jan ZióÅ‚kowski ps. „Pieg" we wrzeÅ›niu szedÅ‚ na WarszawÄ™ w celu wzmocnienia oddziaÅ‚ów walczÄ…cych w Powstaniu Warszawskim. Z powodu silnego niemieckiego pierÅ›cienia okrążajÄ…cego stolicÄ™ oraz z powodu braku planowanych zrzutów lotniczych dla dozbrojenia oddziaÅ‚u, dowództwo podjęło decyzjÄ™ odwrotu.
Åšp. Jan ZióÅ‚kowski byÅ‚ odznaczony Krzyżem Partyzanckim, Krzyżem Walecznych, Srebrnym Krzyżem ZasÅ‚ugi z Mieczami. Krzyżem Kawalerskim OOP.
Po wojnie ukrywał się. Po roku 1945 podjął pracę w PZZ, następnie w PKS - skąd po wieloletniej pracy odszedł na rentę inwalidzką.
Po 1989 roku czynnie uczestniczy w organizowaniu w Wieliczce KoÅ‚a ÅšZÅ» Armii Krajowej, zostaje czÅ‚onkiem ZarzÄ…du KoÅ‚a. Uczestniczy w prelekcjach w szkoÅ‚ach, w wycieczkach historycznych z mÅ‚odzieżą szkóÅ‚ Å›rednich, aktywnie uczestniczy w uroczystoÅ›ciach paÅ„stwowych oraz rocznicowych upamiÄ™tniajÄ…cych walki i mÄ™czeÅ„stwo żoÅ‚nierzy Armii Krajowej i Polskiego PaÅ„stwa Podziemnego.
W roku 1953 zawarÅ‚ zwiÄ…zek małżeÅ„ski z AntoninÄ… MÅ‚yÅ„skÄ… z Mietniowa. Po krótkim pobycie na Zachodzie Polski (koÅ‚o Legnicy) powróciÅ‚ z żonÄ… do Wieliczki i zamieszkaÅ‚ w 1955 r. w Wieliczce na ul. A. Mickiewicza, a później po otrzymaniu mieszkania ze SpóÅ‚dzielni mieszkaniowej na Osiedlu Sienkiewicza.
ByÅ‚ skromnym czÅ‚owiekiem nie chciaÅ‚ rozgÅ‚osu wokóÅ‚ swojej osoby, nie uznawaÅ‚ awansów na stopnie wojskowe w cywilu.
Åšp. Jan ZióÅ‚kowski ps. „PIEG" odszedÅ‚ na wiecznÄ… wartÄ™ 18 maja 2010 r. w stopniu plutonowego 1 kompanii „Huragan" wchodzÄ…cego w skÅ‚ad Samodzielnego Batalionu Partyzanckiego „SKAÅ?A" krakowskiego Kedywu.
CZEŚĆ JEGO PAMIĘCI
Opracował Stanisław Dziedzic